مدافع چادر حضرت زهرا (س)

خواهرم بیداری؟
بی قرارم اینک…
پشت خطم وصلی…؟
خواهرم با تو سخن می گویم!
اگر آقای غریبم آید
و بگوید دختر
سال ها پشت در غیبت اگر من ماندم
این همه ندبه ی غربت خواندم
همه اش وصل به گیسوی تو بود
چه جوابی داری؟!

اگر آقا گوید
از سر عشقِ خیالی که تو کردی آواز
من ندارم سرباز
چه جوابی داری؟!
دختر شیعه هنوزم وصلی..؟
تو رو ارباب قسم
قطع نکن

سالها منتظرم…
مرغ بی بال و پرم
رحمی کن…

“یادمان باشد باز

این منو تو

این ما

همگی سد ظهور گل زهرا (سلام الله علیها) شده ایم…”

واژه در واژه از دل میدان

غزلی را سپید آوردند

باز هم از مدافعان حرم

یک جوان شهید آوردند

یک جوان با هزار شور و شعور

روز آخر ولی «زهیر» شده

زیر تابوت، مادرش می‌گفت:

پسرم عاقبت به خیر شده…

مثل ابر بهار می‌بارید

غربت ماه در دل شب را

پسر با تعصبم می‌گفت :

نکند قبر عمه زینب را…

عاقبت طاقتش تمام شد و

دل به دریا زد و فدایی شد

پسر کربلا نرفته‌ی من

سوریه رفت و کربلایی شد

شکر حالا شنیده‌ام که حرم

شده از دست دشمنان  آزاد

پسر من که جای خود دارد

جان عالم  فدای زینب باد